كمی بیشتر فكر كن شاید خیلی هم بی ربط نباشد !!!

موش ازشكاف دیوار سرك كشید تا ببیند این همه سروصدا برای چیست . مرد مزرعه دار تازه از شهر رسیده بود و بسته ای با خود آورده بود و زنش با خوشحالی مشغول باز كردن بسته بود .
موش لب هایش را لیسید و با خود گفت :« كاش یك غذای حسابی باشد .»
اما همین كه بسته را باز كردند ، از ترس تمام بدنش به لرزه افتاد ؛ چون صاحب مزرعه یك تله موش خریده بود .
موش با سرعت به مزرعه برگشت تا این خبر جدید را به همه ی حیوانات بدهد . او به هركسی كه می رسید ، می گفت :« توی مزرعه یك تله موش آورده اند، صاحب مزرعه یك تله موش خریده است . . . »
مرغ با شنیدن این خبر بال هایش را تكان داد و گفت : « آقای موش ، برایت متأسفم . از این به بعد خیلی باید مواظب خودت باشی ، به هر حال من كاری به تله موش ندارم ، تله موش هم ربطی به من ندارد .»

میش وقتی خبر تله موش را شنید ، صدای بلند سرداد و گفت : «آقای موش من فقط می توانم دعایت كنم كه توی تله نیفتی ، چون خودت خوب می دانی كه تله موش به من ربطی ندارد. مطمئن باش كه دعای من پشت و پناه تو خواهد بود .»
موش كه از حیوانات مزرعه انتظار همدردی داشت ، به سراغ گاو رفت . اما گاو هم با شنیدن خبر ، سری تكان داد و گفت : « من كه تا حالا ندیده ام یك گاوی توی تله موش بیفتد.!» او این را گفت و زیر لب خنده ای كرد ودوباره مشغول چرید شد.
سرانجام ، موش ناامید از همه جا به سوراخ خودش برگشت و در این فكر بود كه اگر روزی در تله موش بیفتد ، چه می شود؟
در نیمه های همان شب ، صدای شدید به هم خوردن چیزی در خانه پیچید . زن مزرعه دار بلافاصله بلند شد و به سوی انباری رفت تا موش را كه در تله افتاده بود ، ببیند .
او در تاریكی متوجه نشد كه آنچه در تله موش تقلا می كرده ، موش نبود ، بلكه یك مار خطرناكی بود كه دمش در تله گیر كرده بود . همین كه زن به تله موش نزدیك شد ، مار پایش را نیش زد و صدای جیغ و فریادش به هوا بلند شد. صاحب مزرعه با شنیدن صدای جیغ از خواب پرید و به طرف صدا رفت ، وقتی زنش را در این حال دید او را فوراً به بیمارستان رساند. بعد از چند روز ، حال وی بهتر شد. اما روزی كه به خانه برگشت ، هنوز تب داشت . زن همسایه كه به عیادت بیمار آمده بود ، گفت :« برای تقویت بیمار و قطع شدن تب او هیچ غذایی مثل سوپ مرغ نیست .»
مرد مزرعه دار كه زنش را خیلی دوست داشت فوراً به سراغ مرغ رفت و ساعتی بعد بوی خوش سوپ مرغ در خانه پیچید.
اما هرچه صبر كردند ، تب بیمار قطع نشد. بستگان او شب و روز به خانه آن ها رفت و آمد می كردند تا جویای سلامتی او شوند. برای همین مرد مزرعه دار مجبور شد ، میش را هم قربانی كند تا باگوشت آن برای میهمانان عزیزش غذا بپزد .
روزها می گذشت و حال زن مزرعه دار هر روز بدتر می شد . تا این كه یك روز صبح ، در حالی كه از درد به خود می پیچید ، از دنیا رفت و خبر مردن او خیلی زود در روستا پیچید. افراد زیادی در مراسم خاك سپاری او شركت كردند. بنابراین ، مرد مزرعه دار مجبور شد ، از گاوش هم بگذرد و غذای مفصلی برای میهمانان دور و نزدیك تدارك ببیند .
حالا ، موش به تنهایی در مزرعه می گردید و به حیوانان زبان بسته ای فكر می كرد كه كاری به كار تله موش نداشتند!
نتیجه ی اخلاقی : اگر شنیدی مشكلی برای كسی پیش آمده است و ربطی هم به تو ندارد ، كمی بیشتر فكر كن. شاید خیلی هم بی ربط نباشد

مردجوانی کنار نهر آب نشسته بود و غمگین و افسرده به سطح آب زل زده بود.
استادی از آنجا می گذشت. او را دید و متوجه حالت پریشانش شد و کنارش نشست.
مرد جوان وقتی استاد را دید بی اختیار گفت: عجیب آشفته ام و همه چیز زندگی
ام به هم ریخته است. به شدت نیازمند آرامش هستم و نمی دانم این آرامش را
کجا پیدا کنم؟ استاد برگی از شاخه افتاده روی زمین را داخل نهر آب انداخت و
گفت: به این برگ نگاه کن وقتی داخل آب می افتد خود را به جریان آن می
سپارد و با آن می رود. سپس استاد سنگی بزرگ را از کنار جوی آب برداشت و
داخل نهر انداخت. سنگ به خاطر سنگینی اش داخل نهر فرو رفت و در عمق آن کنار
بقیه سنگ ها قرار گرفت. استاد گفت: این سنگ را هم که دیدی. به خاطر سنگینی
اش توانست بر نیروی جریان آب غلبه کند و در عمق نهر قرار گیرد. حال تو به
من بگو آیا آرامش سنگ را می خواهی یا آرامش برگ را؟

مرد جوان مات و متحیر به استاد نگاه کرد و گفت: اما برگ که آرام نیست. او
با هر افت و خیز آب نهر بالا و پائین می رود و الان معلوم نیست کجاست لااقل
سنگ می داند کجا ایستاده و با وجودی که در بالا و اطرافش آب جریان دارد
اما محکم ایستاده و تکان نمی خورد. من آرامش سنگ را ترجیح می دهم

استاد لبخندی زد و گفت: پس چرا از جریان های مخالف و ناملایمات جاری زندگی ات می نالی؟

اگر آرامش سنگ را برگزیده ای پس تاب ناملایمات را هم داشته باش و محکم هر جایی که هستی آرام و قرار خود را از دست مده

استاد این را گفت و بلند شد تا برود. مرد جوان که آرام شده بود نفس عمیقی کشید و از جا برخاست و مسافتی با استاد همراه شد.

چند دقیقه که گذشت موقع خداحافظی مرد جوان از استاد پرسید: شما اگر جای من بودید آرامش سنگ را انتخاب می کردید یا آرامش برگ را؟

استاد لبخندی زد و گفت: من تمام زندگی خودم را با اطمینان به خالق رودخانه
هستی و به جریان زندگی سپرده ام و چون می دانم در آغوش رودخانه ای هستم که
همه ذرات آن نشان از حضور یار دارد از افت و خیزهایش هرگز دل آشوب نمیشوم و
من آرامش برگ را می پسندم.

بخشده شدی عزیز...............

    و من دایره های روحم را کشف کردم!

    پنح دایره دور روحم کشیدم، و خودم را در مرکز این دایره ها قرار دادم

    

    

    در دایره اول نام افرادی را نوشتم که حال و هوای خوبی به من می دهند

    و در دایره پنجم که دورترین دایره به مرکز بود

    نام کسانی را که از دنیای من فاصله دارند و بیشترین کشمکش را با آنها دارم

    

    

    همه ما دلمان می خواهد که احساسی خوب در مورد خودمان داشته باشیم

    و گاهی اوقات نداریم!

    گاهی حال و هوای ما در مورد خودمان بستگی به تاثیری دارد که دیگران روی ما می گذارند

    ... به آنهایی که در دایره آخر هستند و سعی می کنند که اعتماد به نفس ما را از بین ببرند

    

    

    نمی توانی کسی را مجبور کنی که دوستت داشته باشد

    و گاهی حضور در کنار افراد نامناسب باعث می شود

    حتی در مفایسه با تنهایی ات، بیشتر احساس تنهایی کنی...

    

    در چنین وضعیتی تلاش برای ایجاد تغییر و تحول

    ممکن است باعث شود راهت را گم کنی

    یا شاید باعث شود وجود خودت که تو را "تو" می کند را ازدست بدهی

    

    

    گاه سالها طول می کشد تا یاد بگیری چگونه از خودت مراقبت کنی

    به همین دلیل بسیار مهم است

    که افرادی را در اطرافت داشته باشی که دوستت بدارند

    حتی گاهی بیشتر از آنچه که

    خودت می توانی خودت را دوست داشته باشی

    

    

    در مواجه با افراد از خودت بپرس

    این فرد چه حسی در من ایجاد می کند...

    در کنار او می توانم خودم باشم؟

    با او می توانم رو راست باشم؟

    می توانم به او هرچه می خواهم بگویم؟

    در کنار او احساس راحتی می کنم؟

    وقتی او وارد می شود چه حسی به من دست می دهد؟

    و وقتی می رود چه حالی می شوم؟

    وقتی با او هستم احساسات واقعی ام را پنهان می کنم یا با او روراستم؟

    آیا او باعث می شود احساس حقارت کنم یا به خودم ببالم؟

    

    

    فلسفه وجود این 5 دایره،  شناخت است، نه پیش داوری

    پس با خودت روراست باش

    با افرادی که در نظر تو بد خلق اند، مدارا کن

    و خودت را مقید نکن که چون به صرف اینکه با کسی در سر کار و یا اوقاتی ممتد

    هر روز زمانی را می گذرانی

    باید او را در دایره اول و نزدیک به خودت جای دهی

    

    

    در دایره اول افرادی را بگذار که از صمیم جان به آنها اعتماد داری

    حتی اگر هر روز آنها را نمی بینی

    ولی وجود آنها باعث حس خوب و ارزشمندی در تو می شود

    از خودت بپرس

    در مورد افکار و خواسته هایم به چه کسی می توانم اعتماد کنم؟

    آنها همان کسانی هستند که در دایره اول جای دارند

    با این افراد و در کنار آنها، قدرتمندی...

    ارزشهای مشترک با آنها داری

    و با حضور آنها در زندگیت، دنیا را زیباتر می بینی

    دوستان و همراهانی خارق العاده!

    

    

    دایره دوم جای کسانی است که به رشد معنوی تو کمک می کنند

    مربیان... آموزگاران

    و شاید هم افرادی که تنها برای وقت گذرانی خوبند

    بیرون رفتن و خندیدن...

    چیزی به تو اضافه نمی کنند

    ولی در عین حال هم باعث نمی شوند که حس بدی نسبت به خودت داشته باشی

    

    

    دایره سوم همکاران و اقوامند

    و شاید هم آدمهای خنثی، کسانی که نقش بسیار کوچکی در چند ساعت از زندگی تو ایفا می کنند

    و تاثیر آنها نیز تنها همان چند ساعتی است که با آنها هستی

    هیچ زمانی در غیر از ساعت ملاقاتشان به آنها فکر نمی کنی

    و به راحتی می شود با فرد دیگری جایگزین شوند

    افراد این دایره در محدوده کار و وظایفشان با تو هستند و لاغیر

    

    

    دایره چهارم سر آغاز عزم راسخ توست!

    آنها کسانی هستند که در کار تو اخلال ایجاد می کنند

    افراد این دایره لزوما" با خود واقعی تو مرتبط نیستند

    حتی ممکن است رییس اداره ای باشد که تنها دورادور با کار آنها در ارتباطی

    افراد این دایره در زندگی اجتماعی و حرفه ات مهم هستند...

    در کنار آنها نمی توانی راحت باشی

    و وقتی آنها را می بینی شاید حتی آشفته و پریشان شوی

    

    

    دایره آخر جای دورترین افراد است

    جای آدمهایی که به تو لطمه زده اند، تحقیرت کرده اند،

    کسانی که همیشه به تو انرژی منفی می دهند

    و احساسات زجرآوری را با آنها تجربه می کنی

    

    

    خوب اکنون که جای هر کس را تعیین کردی

    اجازه نده کسانی که در دایره آخر جای دارند

    مستقیما" روح و روان تو را هدف قرار دهند

    نگذار کسی اولویت زندگی تو باشد، وقتی تو فقط یک انتخاب در زندگی او هستی...

    یک رابطه بهترین حالتش وقتی است که دو طرف در تعادل باشند

    

    

    شخصیت خودت را برای کسی تشریح نکن

    چون کسی که تو را دوست داشته باشد به آن توضیحات نیازی ندارد

    و کسی که از تو بدش بیاید، باور نمی کند!

    

    

    وقتی دائم بگویی گرفتارم، هیچ وقت آزاد نمی شوی

    وقتی دائم بگویی وقت ندارم، هیچوقت زمان پیدا نمی کنی

    وقتی دائم بگویی فردا انجامش می دهم، آن فردا هیچوقت نمی آید!

    وقتی صبح بیدار می شویم دو انتخاب داریم:

    برگردیم بخوابیم و رویا ببینیم،

    یا بیدار شویم و رویاهایمان را دنبال کنیم.

    انتخاب با توست...

    ما کسانی که به فکرمان هستند را نگران می کنیم و حتی به گریه می اندازیم

    و گریه می کنیم برای کسانی که حتی لحظه ای به فکر ما نیستند!

    این یکی از حقایق عجیب زندگی است،

    و اگر این را بفهمی،

    هیچوقت برای تغییر دیر نیست!

یادمون باشه:
همیشه ذره ای حقیقت پشت هر(فقط شوخی بود)... کمی کنجکاوی پشت هر(همین جوری پرسیدم)... قدری احساس پشت هر(اصلا به من چه)... اندکی عصبانیت پشت هر(من چه میدونم)... قدر درد پشت( اشکالی نداره)...
وجود دارد!!!

سرخ پوست پیر به نوه خود گفت :
فرزندم درون ما بین دو گرگ کارزاری برپاست یکی از گرگ ها شیطان به تمام معنا ، عصبانی ، دروغگو ، حریص و پست است گرگ دیگری آرام ، خوشحال ، امیدوار ، فروتن و راستگو .
پسر کمی فکر کردو پرسید پدر بزرگ کدامیک پیروز است ؟
پدر بزرگ بی درنگ پاسخ داد همانی که تو به ان غذا میدهی .

مردی دارد در پارک مرکزی شهر نیویورک قدم میزند که ناگهان میبیند سگی به دختر بچه ای حمله
کرده است مرد به طرف انها میدود و با سگ درگیر میشود .

سرانجام سگ را میکشد و زندگی دختربچه ای را نجات میدهد پلیسی که صحنه را دیده بود به

سمت انها می اید و میگوید :"تو یک قهرمانی" .
فردا در روزنامه ها می نویسند :
یک نیویورکی شجاع جان دختر بچه ای را نجات داد اما ان مرد می گوید: من نیوریورکی نیستم

پس روزنامه های صبح می نویسند:
امریکایی شجاع جان دختر بچه ای را نجات داد .ان مرد دوباره میگوید: من امریکایی نیستم
از او میپرسند :خب پس تو کجایی هستی
"من ایرانی هستم"

فردای ان روز روزنامه ها این طور می نویسند : یک تند روی مسلمان سگ بی گناه امریکایی را کشت !